متاسفم برای اونایی که کمی استقامت و نگاه استراتژیک ندارن و با یه نیش و کنایه هر کاری که دیگران بخوان رو انجام میدن و میدان رو به نفع اونا خالی می کنن.
آیا این دو دسته می تونن جایی در مدیریت های کلان آینده ما داشته باشن؟
آیا می شود با نامردی و یا احساسات کارهای بزرگ رو انجام داد؟
به نظر می رسه مدیریت کلان یه شطرنج باشه که باید مدبران بازی رو خوب بلد باشن!
سایت دانشگاه الکترونیکی! تقریبا یک ماهه که آپدیت نشده و یا اصلا خبری نبوده که احتیاج به بروز رسانی داشته باشه!
اساتید از هم یاد گرفتند و تمام وقت کلاس رو اختصاص به ارائه دانشجویان میدن،اونم ارائه هایی که اکثرشون فاقد بار علمیه و اساتید هم به خوبی میدونن ولی بهترین راه برای پر کردن وقت کلاس همینه!
دانشجویان هم به جایی اینکه حقوق خودشونو مطالبه کنن بیشتر توجه اون ها به بچه خوبی بودن جلوی استاده و حاضر نیستند منافع پیش پای خودشونو برای آینده بهتر به خطر بندازن!
عده ای دیگر از دانشجویان هم به خاله بازی مشغولند و با هم قهر میکنن و سایت جدید راه میندازن،شاید فراموش کردن سرنوشت تلخ سایت قبلی رو که توسط مدیری خوش اخلاق اداره می شد ولی به خاطر منفعت طلبی الان فقط در هفته گذشته سه پست مربوط به دانشگاه داشته که دوتا از اون ها هم سوخته به حساب میان و همه مصرف کننده هستن تا تولید کننده محتوا !
