برچسب‌ها: تبریک

مکر حق را بین و مکر خود را بهل

پیش مکرش مکر مکاران خجل

برچسب‌ها: مکر, عبارات زیبا

متن زیر قسمتی از یک نوشته است که الان داشتم می خوندمش:

هر جا وایستی ، مردی !!
زنده باش ، زندگی کن !

برای زنده موندن از داشته هات غافل نشو !
قدر همشون رو بدون ، بگذار زندگی از اینکه تو زنده ای ، به خودش ببالد !

و در آخر : روزمره گی ، عین مردن است !

برچسب‌ها: روزمره گی, عبارات زیبا

ساعتها را بگذارید بخوابند!

                                       بیهوده زیستن را نیاز به شمردن نیست.

قدر 5 چيز را قبل از 5 چيز بدان:

یک لحظه هوسرانی                       یک عمر پشیمانی

پسته بی مغز اگر سر وا کند رسوا شود

                   آدم بی معرفت هر جا سخن گویی کند

                                        چون ندارد معرفت،او عاقبت رسوا شود

دیشب به کنسرت پیام صالحی در برج میلاد رفته بودم.

در اونجا به طور کامل به ضرورت وجود یک مدیر پی بردم و به همه جا حواسم بود به جز برنامه اصلی.

به نظر میرسه میشد همچین کنسرتی رو با یک سوم عوامل اجرایی و با یک چهارم هزینه هایی که کرده بودند خیلی بهتر برگزار کرد،فقط یه مدیر می خواست تا همه چیز رو هماهنگ کنه و برای همه لحظاتی که مردم در اونجا هستند برنامه داشته باشه (از لحظه ورود تا لحظه خروج افراد)

در اونجا به جز لزوم مدیریت کردن عوامل اجرایی (از کسی که اونجا رو تمیز میکنه تا عوامل سطوح بالاتر برگزار کننده) میشد به لزوم وجود یک مدیر توانمند در سطح اجتماع برای مدیریت احساسات مردم و برنامه ریزی برای اوقات فراغت اونها هم پی برد،کاری که کمتر به اون پرداخته شده.

بهترین اشخاص، کسانى هستند که اگر از آن ها تعریف کردید، خجل شوند و اگر بد گفتید، سکوت کنند

                    دست مزن!     چشم ببستم دو دست.

                    راه مرو!          چشم دو پایم شکست

                    حرف مزن!       قطع نمودم سخن

                    نطق مکن!       چشم ببستم دهن

                    هیچ نفهم!       این سخن عنوان مکن

                                        خواهش نافهمی انسان مکن

                                        لال شوم  کور شوم  کر شوم

                                        لیک محال است که من خر شوم  

                                                                                سید اشرف الدین حسینی (نسیم شمال)

موشی درخانه تله موش دید، به مرغ وگوسفندو گاو خبردادهمه گفتند: تله موش مشکل توست،بما ربطی ندارد. ماری درتله افتادو زن خانه راگزید،ازمرغ برایش سوپ درست کردند،گوسفندرابرای عیادت کنندگان سربریدند؛
گاورابرای مراسم ترحیم کشتندوتمام این مدت موش درسوراخ دیوار مینگریست ومیگریست.

هرمزان در سمت فرمانداري خوزستان انجام وظيفه مي‌كرد. هرمزان كه يكي از فرمانداران جنگ قادسيّه بود. بعد از نبردی در شهر شوشتر در نتيجه خيانت يك نفر با وضعی نااميد كننده روبرو شد، نخست در قلعه‌اي پناه گرفت و به ابوموسي اشعري، فرمانده عربها آگاهي داد كه هر گاه او را امان دهد، خود را تسليم وي خواهد كرد. ابوموسي اشعري نيز موافقت كرد از كشتن او بگذرد و ويرا به مدينه نزد عمربن الخطاب بفرستد تا خليفه درباره او تصميم بگيرد. با اين وجود، ابوموسي اشعري دستور داد، تمام 900 نفر سربازان هرمزان را كه در آن قلعه اسير شده بودند، گردن بزنند. (البلاذري، فتوح البُلدان، به تصحيح دكتر صلاح‌الديّن المُنَجَّذ (قاهره: 1956)، صفحه 468)
پس از اينكه عربها هرمزان را وارد مدينه كردند، ... لباس رسمي هرمزان را كه ردائي از ديباي زربفت بود كه تازيها تا آن زمان به چشم نديده بودند، به او پوشاندند و تاج جواهرنشان او را كه «آذين» نام داشت بر سرش گذاشتند و ويرا به مسجدي كه عمر در آن خفته بود، بردند تا عمر تكليف هرمزان را تعيين سازد. عمر در گوشه‌اي از مسجد خفته و تازيانه‌اي زير سر خود گذاشته بود. هرمزان، پس از ورود به مسجد، نگاهي به اطراف انداخت و پرسش كرد: «پس اميرالمؤمنين كجاست؟» تازيهاي نگهبان به عمر اشاره‌اي كردند و پاسخ دادند: «مگر نمي‌بيني، آن اميرالمؤمنين است.»
... سپس عمر از خواب برخاست. عمر نخست كمي با هرمزان گفتگو كرد و سپس فرمان داد، او را بكشند.
هرمزان درخواست كرد، پيش از كشته شدن به او كمي آب آشاميدني بدهند. عمر با درخواست هرمزان موافقت كرد و هنگامي كه ظرف آب را به دست هرمزان دادند، او در آشاميدن آب درنگ كرد. عمر سبب اين كار را پرسش نمود. هرمزان پاسخ داد، بيم دارد، در هنگام نوشيدن آب، او را بكشند. عمر قول داد تا آن آب را ننوشد، كشته نخواهد شد. پس از اينكه هرمزان از عمر اين قول را گرفت، آب را بر زمين ريخت. عمر نيز ناچار به قول خود وفا كرد و از كشتن او درگذشت. این باعث بوجود آمدن فلسفه ای شد که با ریختن آب بر زمین، یعنی زندگی دوباره به شخصی داده می شود تا مسافر برود و سالم بماند.

دو چیز را از هم جدا كن:

عشق و هوس.

چون اولی مقدس است و دومی شیطانی. اولی تو را به پاكی می‌برد و دومی به پلیدی.

از خدا خواستن عزت است؛ اگر برآورده شود رحمت است و اگر نشود حكمت است.
از خلق خدا خواستن خفت است، اگر برآورده شود منت است اگر نشود ذلت است.

قانون خلاقیت این است که به جای این که آرزوهای دیرین خود را با این بهانه که رویاهای محال هستند سرکوب کنیم،به طرزی سازنده به آنها بنگرید. یعنی بدانید که آرزوهای راستین شما چیستند و آنگاه از آرزوهایتان فهرستی تهیه کنید به طور منظم به سراغ آنها بروید و در صورت لزوم آنها را عوض یا جابجا کنید. وقتی آرزوهایتان را می نویسید ، جایگاه ذهنی آنها نیز منظم می شود. انجام آنچه را که می توانی یا می اندیشی که میتوانی آغاز کن! در جسارت،نبوغ و اقتدار و اعجاز نهفته است.

چشم و زبان، دو سلاح بزرگ در نزد تو هستند.

چگونه از آنها استفاده می‌كنی؟ مانند تیری زهرآلود یا آفتابی جهان‌تاب، زندگی‌گیر یا زندگی‌بخش؟

قمپز ( در اصل قپوز) نام توپی است که عثمانی‌ها در سلسله جنگ‌هایی که با ایران داشته‌اند مورد استفاده قرار می‌دادند. این توپ اثر تخریبی نداشت چرا که در آن از گلوله استفاده نمی‌شد و فقط از باروت و پارچه‌های کهنه که با فشار درون لوله توپ جای می‌دادند تشکیل شده بود. هدف از استفاده آن ایجاد رعب و وحشت در بین سپاهیان و ستوران بوده است.  در جنگ‌های اولیه بین ایران و عثمانی، این توپ نقش اساسی در تضعیف روحیه سربازان ایرانی داشت ولی بعدها که دست آنها رو شد، دیگر فاقد اثر اولیه بود و هر گاه صدای دلخراش این توپ به صدا در می‌آمد، سپاهیان می‌گفتند: نترسید، قمپز در کردند

روزگار بی مروت

                       مردم ناسازگار

                                           گه به دست چرخ نالند

                                                                         گه به دست روزگار

آدمی  اگر پيامبر هم باشد از زبان مردم آسوده  نيست، زيرا :
اگر بسيار كار كند، می‌گويند احمق است !
اگر كم كار كند، می‌گويند تنبل است!
اگر بخشش كند، مي‌گويند افراط مي‌كند!
اگر جمعگرا باشد، می‌گويند  بخيل است!
اگر ساكت و خاموش باشد می‌گويند لال است!!!
اگر زبان‌آوری كند، می‌گويند ورّاج و پرگوست ..!
اگر روزه برآرد و شب‌ها نماز بخواند می‌گويند رياكاراست!!!
و اگر نكند میگويند  كافراست و بی‌دين .....!!!
لذا نبايد بر حمد و  ثنای مردم اعتنا كرد
و جز ازخداوند نبايد  ازكسی ترسيد.
پس  آنچه باشید که دوست دارید.